Նազար, Նազար մինչև վերջ

Ո՞վ կլինի թագավորը և կլինի՞ նա արդյոք։
Տարիներն անցնում են, իսկ Նազարը՝ մնում է նույնը։ Բախտի քմահաճույքով գահին բազմած տիրակալը ոչ այլ ինչ է, քան՝ մի անգետ ստահակ, որին անընդհատ հաջորդում են իր նմանները…
Պիեսը արծարծում է մարդկային հավերժության գաղափարը, որը բոլոր ժամանակներում ուղեկցվում է ոչ լիարժեք տրամաբանությամբ:
Ստեղծված պատրանքը դրժելով, ականատես ես լինում շինծու, արտաքուստ փայլ ունեցող, սակայն իր ետևում բազմաթիվ անհամապատասխանություններով իրականությանը: